Πώς μπορώ να βρω τη διεύθυνση IP ενός Vlsm;

2025 Συγγραφέας: Lynn Donovan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2025-01-22 17:21

IPv4 - VLSM

1. Βήμα - 1. Δημιουργήστε μια λίστα υποδικτύων δυνατή.
2. Βήμα - 2. Ταξινομήστε τις απαιτήσεις των IP με φθίνουσα σειρά (Υψηλότερο προς Χαμηλότερο).
3. Βήμα - 3. Εκχωρήστε το υψηλότερο εύρος διευθύνσεων IP στην υψηλότερη απαίτηση, οπότε ας εκχωρήσουμε 192.168.
4. Βήμα - 4. Εκχωρήστε το επόμενο υψηλότερο εύρος, οπότε ας εκχωρήσουμε 192.168.
5. Βήμα - 5.
6. Βήμα - 6.

Έτσι ακριβώς, πώς υπολογίζετε το Vlsm;

Προς το υπολογίστε το VLSM Τα υποδίκτυα και οι αντίστοιχοι κεντρικοί υπολογιστές εκχωρούν πρώτα τις μεγαλύτερες απαιτήσεις από το εύρος διευθύνσεων. Τα επίπεδα απαιτήσεων πρέπει να αναφέρονται από το μεγαλύτερο στο μικρότερο. Σε αυτό το παράδειγμα, το Perth απαιτεί 60 κεντρικούς υπολογιστές. Χρησιμοποιήστε 6 bit από 26 – 2 = 62 χρησιμοποιήσιμες διευθύνσεις κεντρικού υπολογιστή.

Δεύτερον, πώς μπορώ να βρω τη διεύθυνση κεντρικού υπολογιστή μου; Ο συνολικός αριθμός IPv4 διευθύνσεις κεντρικού υπολογιστή για ένα δίκτυο είναι 2 στη δύναμη του αριθμού των πλήθος bit, που είναι 32 μείον τον αριθμό των bit δικτύου. Για το παράδειγμά μας ενός δικτύου /21 (μάσκα δικτύου 255.255. 248.0), υπάρχουν 11 πλήθος bit (32 διεύθυνση bit – 21 bit δικτύου = 11 πλήθος bits).

Από αυτή την άποψη, τι είναι το Vlsm με παράδειγμα;

VLSM σας επιτρέπει να χρησιμοποιείτε διαφορετικές μάσκες υποδικτύου σε όλο το δίκτυο για την ίδια κατηγορία διευθύνσεων. Για παράδειγμα , μια μάσκα υποδικτύου /30, η οποία δίνει 2 διευθύνσεις κεντρικού υπολογιστή ανά υποδίκτυο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συνδέσεις από σημείο σε σημείο μεταξύ δρομολογητών. Οι συνδέσεις από σημείο σε σημείο μεταξύ των δρομολογητών χρησιμοποιούν μια μάσκα /30 που δίνει 2 διευθύνσεις κεντρικού υπολογιστή.

Τι είναι το Vlsm;

Απόκρυψη υποδικτύου μεταβλητού μήκους ( VLSM ) ισοδυναμεί με "υποδικτύωση υποδικτύων", που σημαίνει ότι VLSM επιτρέπει στους μηχανικούς δικτύου να διαιρούν έναν χώρο διευθύνσεων IP σε μια ιεραρχία υποδικτύων διαφορετικών μεγεθών, καθιστώντας δυνατή τη δημιουργία υποδικτύων με πολύ διαφορετικό αριθμό κεντρικών υπολογιστών χωρίς να χάνεται μεγάλος αριθμός διευθύνσεων.